راهنمای مبتدیان برای ارز دیجیتال کریپتوکارنسی – که با نام کریپتو نیز شناخته می شود – یک ارز دیجیتالی است که برای کار به عنوان یک وسیله مبادله طراحی شده است. از رمزنگاری برای ایمن سازی و تأیید تراکنش ها و همچنین کنترل ایجاد واحدهای جدید یک ارز دیجیتال خاص استفاده می کند. بسیاری از ارزهای دیجیتال بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده اند، که یک دفتر کل توزیع شده است که توسط یک شبکه توزیع شده از رایانه ها اجرا می شود. ارزهای دیجیتال از ارزهای فیات مانند دلار ایالات متحده یا پوند انگلیس متمایز می شوند زیرا هیچ مرجع مرکزی آنها را صادر نمی کند و به طور بالقوه آنها را در برابر دخالت یا دستکاری دولت غیرقابل نفوذ می کند. این مقاله مفاهیم مختلف ارز دیجیتال را مورد بحث قرار می دهد تا به شما در درک نوآوری مالی جدید کمک کند.
رمزارز چگونه کار می کند؟
اکثر ارزهای دیجیتال بدون حمایت بانک مرکزی یا دولت کار می کنند. به جای تکیه بر تضمین های دولتی، فناوری غیرمتمرکز به نام بلاک چین زیربنای عملکرد ارزهای دیجیتال است.
ارزهای دیجیتال به عنوان پشته ای از اسکناس یا سکه وجود ندارند. در عوض، آنها فقط در اینترنت زندگی می کنند. آنها را توکن های مجازی در نظر بگیرید که ارزش آنها توسط نیروهای بازار ایجاد شده توسط کسانی که به دنبال خرید یا فروش آنها هستند تعیین می شود.
ارزهای دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ شکل می‌گیرند که مستلزم استفاده از قدرت پردازش کامپیوتری برای حل مسائل پیچیده ریاضی برای کسب سکه است. کاربران همچنین می‌توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کنند و سپس می‌توانند با استفاده از کیف پول‌های رمزگذاری‌شده ذخیره و خرج کنند.
شبکه متمرکز و غیر متمرکز
بلاک چین ها معمولاً از طریق الگوریتم های اجماع اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) عمل می کنند. PoW بر اساس ماینرهایی عمل می کند که اغلب ماشین های محاسباتی خاصی را برای این فرآیند تعیین می کنند.
از سوی دیگر، PoS روی staking اجرا می شود. در سیستم سهامداری، جوایز برای کمک به راه اندازی شبکه با نگهداری دارایی ها در کیف پول های تعیین شده خاص توزیع می شود. تعدادی از دارایی‌های PoS همچنین امکان مسترنودها را فراهم می‌کنند - یک فرآیند سهام‌بندی پیچیده‌تر که معمولاً به حداقل تعداد مشخصی از سکه نیاز دارد.
چه کسی از لحاظ تاریخی بر ارز دیجیتال تأثیر گذاشته است؟
تعدادی از ارقام به طور قابل توجهی بر صنعت ارزهای دیجیتال در طول زمان خود تأثیر گذاشته است. ساتوشی ناکاموتو این بخش را با ایجاد بیت کوین BTC آغاز کرد. ویتالیک بوترین که به دلیل ساخت اتریومETH شناخته می شود، به طور قابل توجهی بر جنبش ارزهای دیجیتال تأثیر گذاشته است. با اتریوم دنیای کاملی از توکن‌های اضافی ساخته شده روی شبکه آن به نام توکن‌های ERC-20 آمد.
جد مک‌کالب به گسترش شهرت بیت‌کوین در روزهای اولیه صنعت کمک کرد و در نتیجه شروع به کار کوه Gox، مکانی که اغلب میزبان معاملات بیت‌کوین بود – علی‌رغم عملکرد اصلی آن به عنوان مرکزی برای طرفداران بازی‌ای به نام Magic: The Gathering. با این حال، زمانی که پلتفرم در سال 2014 از هم پاشید، بدنام شد.
Changpeng Zhao به عنوان یکی از بنیانگذاران Binance که به یکی از بزرگترین صرافی های ارز دیجیتال تبدیل شده است، دسترسی به دارایی های رمزنگاری شده را افزایش داد. سام بنکمن-فرید، یکی از خالقان پلتفرم تجارت دارایی دیجیتال FTX، به عنوان یکی دیگر از افراد مهم در این صنعت عمل می کند که بر تجارت، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و دیگر جنبه های فضای کریپتو تاثیر می گذارد.
افراد متعدد دیگری نیز روی این صنعت اثر گذاشته اند، که کوین تلگراف برخی از آنها را در فهرست 100 نفر برتر خود در حوزه رمزنگاری و بلاک چین برای سال 2021 قرار داده است.
چرا ارزهای رمز پایه اینقدر بی ثبات هستند؟
به دلیل جدید بودن این صنعت، نوسانات زیادی در فضای ارزهای دیجیتال وجود دارد. سرمایه گذاران به دنبال آزمایش با پول خود هستند تا به سرعت ثروت تولید کنند و دریابند که قیمت ارزهای دیجیتال چگونه متفاوت است و آیا می تواند بر آنها تأثیر بگذارد.
تعداد افرادی که از سکه های رمزنگاری (یعنی ابزار مفید) استفاده می کنند و برای چه هدفی بر قیمت آنها تأثیر می گذارد. اگر افراد بیشتری از آنها برای خرید کالاها و خدمات استفاده کنند، به جای نگه داشتن آنها، قیمت افزایش می یابد.
ارزش کریپتوکارنسی نیز ناشی از کمبود است. این به مکانیسم محدود ارز دیجیتال اشاره دارد. پروتکل بیت کوین حداکثر مقدار بیت کوین قابل استخراج را 21 میلیون تعیین می کند. بنابراین، با ورود افراد بیشتری به فضای کریپتو، کمبود بیت کوین به ناچار افزایش می یابد و باعث افزایش قیمت آن می شود. برخی از سکه ها نیز از مکانیسم سوزاندن برای افزایش ارزش خود با از بین بردن بخشی از عرضه استفاده می کنند.
حساب‌هایی که مقادیر زیادی از یک ارز دیجیتال را در خود نگه می‌دارند ممکن است شروع به فروش کنند و باعث افت قیمت‌ها شوند. این حساب‌ها به‌عنوان نهنگ‌ها شناخته می‌شوند، زیرا موقعیت قابل توجهی دارند و در صورت موافقت گروهی از افراد برای فروش دارایی‌های کریپتو، می‌توانند بر بازار تأثیر بگذارند.
انواع ارزهای دیجیتال
انواع مختلف ارزهای دیجیتال را می توان به دو گروه زیر طبقه بندی کرد:
سکه ها برای استفاده به عنوان نوعی ارز طراحی شده اند و بر روی بلاک چین خود ایجاد می شوند. به عنوان مثال، اتر یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین اتریوم است.
« آلت کوین » به هر ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین که بیت کوین نیست اشاره دارد.
n اصطلاح «آلت کوین» به عنوان مخفف «جایگزین بیت کوین» ابداع شد و اکثریت قریب به اتفاق آلت کوین ها برای بهبود بیت کوین ایجاد شدند. Namecoin، Peercoin، لایت کوین (LTC)، اتریوم و USD Coin (USDC) نمونه هایی از آلت کوین ها هستند.
برخی از ارزهای دیجیتال، مانند بیت کوین، دارای تعداد محدودی سکه هستند که به ایجاد تقاضا و تقویت ارزش درک شده آنها کمک می کند. به عنوان مثال، حداکثر عرضه بیت کوین به 21 میلیون محدود شده است که توسط خالق(های) بیت کوین تعیین شده است.
توکن ها بر روی یک بلاک چین موجود ساخته می شوند اما دارایی های قابل برنامه ریزی در نظر گرفته می شوند که امکان تنظیم و اجرای قراردادهای هوشمند منحصر به فرد را فراهم می کنند. خارج از شبکه بلاک چین، از این قراردادها می توان برای ایجاد مالکیت دارایی ها استفاده کرد. توکن ها را می توان برای نشان دادن واحدهای ارزشی مانند پول، سکه، دارایی های دیجیتال و برق استفاده کرد و همچنین می تواند ارسال و دریافت شود.
استیبل کوین‌ها ارزش خود را به ارزها یا دارایی‌های فیات مختلف مانند طلا می‌بندند. استیبل کوین‌هایی که اغلب یک به یک با دلار آمریکا پیوند می‌خورند، راهی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند تا به دارایی‌هایی بفروشند که دارای ارزشی برابر با پول ملی است، اما هنوز می‌توان آن را به شکلی رمزنگاری شده در اکوسیستم معامله کرد و ذخیره کرد. .
توکن‌های غیرقابل تعویض یا NFT نوع دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که نشان می‌دهند این دارایی منحصربه‌فرد است و قابل جایگزینی نیست. به عنوان مثال، یک بیت کوین قابل تعویض است، به این معنی که شما می توانید یکی را با دیگری مبادله کنید و دقیقاً همان چیزی را دریافت کنید. با این حال، از سوی دیگر، یک کارت تجاری منحصر به فرد، قابل کپی نیست. اگر آن را با کارت دیگری عوض کنید، چیز کاملاً متفاوتی دریافت خواهید کرد.
قبل از تعامل با هر دارایی، ممکن است مهم باشد که نوع و عملکرد دارایی را بسته به اهداف خود بررسی کنید. همه دارایی های دیجیتال برای اهداف سرمایه گذاری ایجاد نشده اند.
آیا ارزهای دیجیتال قانونی هستند؟
مقررات در سراسر جهان با رشد صنعت کریپتو وارد عمل شده است. در طول سال ها، ایالات متحده به طور فزاینده ای نظارت خود را بر فضا افزایش داده است. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) پس از سال‌های 2017 و 2018، عرضه اولیه سکه یا ICOها را سرکوب کرد. کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) و سایر آژانس‌های ایالات متحده نیز در ظرفیت‌های مختلفی مشارکت داشته‌اند.
علاوه بر این، مقررات کریپتو در خارج از ایالات متحده در طول زمان، بر اساس دستورالعمل‌های نظارتی در حال تغییر، تغییر کرده است. به عنوان مثال، پنجمین دستورالعمل ضد پولشویی اتحادیه اروپا، مستلزم این است که خرید، فروش و سایر عملیات کریپتو باید با دستورالعمل‌های خاصی در مناطق خاصی مطابقت داشته باشد.
از آنجایی که کریپتو در مقایسه با سایرین صنعت نسبتاً جدیدی است، شفافیت قانونی هنوز از نظر الزامات برای همه مناطق فضا وجود ندارد. بخشی از این وضوح شامل طبقه بندی دارایی است. بیت کوین و اتر به عنوان کالا در نظر گرفته می شوند، اگرچه طبقه بندی برای بسیاری از دارایی های دیگر نامشخص است.
مزایا و معایب ارزهای دیجیتال
تراکنش ارز دیجیتال معمولاً یک فرآیند سریع و ساده است. به عنوان مثال، بیت کوین را می توان بین کیف پول های دیجیتال تنها با استفاده از یک گوشی هوشمند یا رایانه مبادله کرد. کلیدهای عمومی و خصوصی و طرح های تشویقی مختلف مانند اثبات کار و اثبات سهام برای محافظت از این نقل و انتقالات استفاده می شود. پرداخت با ارزهای رمزنگاری شده در بین شرکت های بزرگ و در صنایعی مانند مد و داروسازی محبوبیت بیشتری پیدا می کند.
هر تراکنش ارز دیجیتال در یک دفتر کل به نام بلاک چین ثبت می شود، که فناوری است که وجود آن را ممکن می کند. این به افراد اجازه می دهد تا تاریخچه ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین را دنبال کنند تا از خرج کردن سکه هایی که مالک آن نیستند، کپی کردن تراکنش ها یا لغو آنها جلوگیری کنند. از آنجایی که بلاک چین قصد دارد واسطه هایی مانند بانک ها و بازارهای اینترنتی را حذف کند، هیچ هزینه تراکنشی وجود ندارد.
با این حال، احتمالاً کیف پول مجازی خود را در جای خود قرار نمی دهید یا سکه های خود را از دست خواهید داد. همچنین سرقت هایی از وب سایت هایی که برای ذخیره ارزهای دیجیتال در اینترنت وجود دارند، صورت گرفته است. از آنجایی که ارزش ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین می تواند به شدت در نوسان باشد، برخی افراد در تبدیل پول «واقعی» به بیت کوین تردید دارند.
علاوه بر این، هیچ استانداردی برای محافظت از کسب و کار شما وجود ندارد زیرا مقاماتی مانند اداره مالیات ، بازار ارزهای دیجیتال را تنظیم نمی کنند. اگر شرکت‌ها یا مصرف‌کنندگان به ارز دیجیتال دیگری روی آورند یا به‌کلی استفاده از ارزهای دیجیتال را متوقف کنند، ممکن است ارزش خود را از دست داده و بی‌فایده شود.
صرافی‌های ارزهای دیجیتال در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیر هستند که ممکن است منجر به از دست رفتن سرمایه‌گذاری شما برای همیشه شود – کلاهبرداری همیشه با ارز دیجیتال امکان‌پذیر است. کلاهبرداران اغلب از پلتفرم های رسانه های اجتماعی مانند اینستاگرام، فیس بوک و توییتر برای فریب دادن مصرف کنندگان برای انجام این سرمایه گذاری ها استفاده می کنند.
رویدادهای مهم در فضای کریپتو
بلاک چین در ارزهای دیجیتال چیست؟
اگرچه بلاک چین به نظر می رسد پیچیده است، اما مفهوم اصلی آن بسیار ساده است. پایگاه داده یا بلاک چین نوعی دفتر کل دیجیتال است. برای درک مفهوم بلاک چین، ابتدا لازم است بدانیم پایگاه داده چیست. پایگاه داده مجموعه ای از داده های ذخیره شده در یک سیستم کامپیوتری در قالب الکترونیکی است.
فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) یک پایگاه داده غیرمتمرکز است که شرکت کنندگان مختلف شبکه آن را مدیریت می کنند. بلاک چین نوعی از DLT است که در آن تراکنش ها با استفاده از هش ثبت می شود که یک امضای رمزنگاری تغییرناپذیر است. این بدان معنی است که اگر یک بلوک در یک زنجیره اصلاح شود، بلافاصله مشخص می شود که زنجیره دستکاری شده است. از سوی دیگر، بلاک چین‌های خصوصی و متمرکز وجود دارند که در آن همه رایانه‌های تشکیل‌دهنده شبکه متعلق به یک شرکت واحد هستند و اداره می‌شوند.
رمز ارزهای محبوب مانند بیت کوین و اتریوم بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده اند. بلاک چین هایی مانند بیت کوین و اتریوم با اضافه شدن بلاک های جدید به زنجیره، به طور چشمگیری امنیت دفتر کل را افزایش می دهند.
آیا بلاک چین و ارزهای دیجیتال یکسان هستند؟
پلتفرم های غیرمتمرکز که نیاز به سکه دارند را می توان از طریق بلاک چین فعال کرد. بلاک چین یک فناوری دفتر کل توزیع شده است که به شبکه اجازه می دهد اجماع را حفظ کند. شبکه می تواند معاملات را ردیابی کند و ارزش و اطلاعات را به دلیل اجماع توزیع شده انتقال دهد.
فناوری بلاک چین را می‌توان به‌عنوان شکلی از نسل بعدی نرم‌افزار بهینه‌سازی فرآیند کسب‌وکار از دیدگاه کسب‌وکار در نظر گرفت. فناوری مشارکتی، مانند بلاک چین، نوید بهبود رویه های تجاری بین شرکت ها را می دهد و "هزینه اعتماد" را به طور چشمگیری کاهش می دهد. در نتیجه، ممکن است به ازای هر دلار سرمایه گذاری شده، بازدهی بسیار بهتری نسبت به اکثر سرمایه گذاری های داخلی سنتی داشته باشد.
رمزارزها توکن هایی هستند که برای انتقال ارزش و پرداخت هزینه تراکنش ها در شبکه های بلاک چین و ارائه مشوق های شبکه استفاده می شوند. علاوه بر این، ممکن است آنها را به عنوان یک ابزار بلاک چین در نظر بگیرید که می تواند به عنوان یک منبع یا خدمات یا حتی برای دیجیتالی کردن مالکیت دارایی مورد استفاده قرار گیرد.
چگونه ارز دیجیتال خریداری می کنید؟
با توجه به سرعت پذیرش کریپتو، راه‌های مختلفی برای خرید ارز دیجیتال وجود دارد. صرافی‌های بومی رمزارز دارایی‌های دیجیتالی مختلفی را برای خرید و فروش ارائه می‌دهند. در دنیای اصلی، پی پال به عنوان یک پلتفرم نمونه عمل می کند که شرکت کنندگان می توانند دارایی های دیجیتال خاصی را خریداری و بفروشند. دستگاه های خودپرداز رمزنگاری مانند دستگاه های خودپرداز بیت کوین نیز در نقاط مختلف جهان وجود دارند.
تا آنجا که پرداخت برای دارایی ها پیش می رود، پلتفرم ها بسته به پلتفرم، خریدهای رمزنگاری را از طریق نقل و انتقالات بانکی، انتقال ارز دیجیتال یا کارت های اعتباری ارائه می دهند. خرید کریپتو با پول نقد به صورت شخص به شخص نیز امکان پذیر است. با این حال، در دسترس بودن برای خرید و فروش کریپتو در هر پلتفرم معینی، می تواند از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت باشد. صرافی ارز دیجیتال موربیت این امکان را برای شما فراهم آورده است.
آیا ارز دیجیتال مشمول مالیات است؟
اگرچه ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین ارزهای مجازی هستند، اما به عنوان دارایی برای اهداف مالیات بر عایدی سرمایه تلقی می شوند و سرمایه گذاران معمولی که بیت کوین را به عنوان سرمایه گذاری خریداری می کنند، زمانی که آن را با ارز، محصولات یا خدمات سنتی مبادله می کنند، سود یا زیان سرمایه ای را تجربه خواهند کرد. البته این مورد در هر کشور متفاوت است.
مالیات هایی که می توان برای ارزهای دیجیتال اعمال کرد عبارتند از:
مالیات شرکت: سود یا زیان ناشی از حرکت مبادلات ارزی از جمله ارزهای مجازی مشمول مالیات است. سود و زیان شرکتی که در معاملات ارزهای دیجیتال شرکت می کند در دفاتر شناسایی می شود و طبق مقررات استاندارد مالیات شرکت مشمول مالیات می شود.
مالیات بر درآمد: سود و زیان ناشی از تراکنش‌های ارز دیجیتال باید در حساب‌های یک کسب‌وکار غیرشرکتی نشان داده شود و طبق قوانین مالیات بر درآمد متعارف مشمول مالیات/مجاز است.
سود قابل شارژ: سود و زیان بیت کوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده (که در سود معاملاتی نیستند) مشمول مالیات بر عایدی سرمایه در صورتی که به یک فرد تعلق می گیرد یا مالیات شرکتی بر سود قابل شارژ در صورتی که به یک شرکت تعلق می گیرد، مشمول یا مجاز است.
آیا ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری خوبی هستند؟
اگر می‌خواهید در معرض مستقیم تقاضا برای ارز دیجیتال قرار بگیرید، ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری خوبی است، در حالی که یک جایگزین امن‌تر اما بالقوه کم‌تر، خرید سهام شرکت‌هایی است که در معرض ارزهای دیجیتال قرار دارند.
در حالی که موفقیت هر ابتکار ارز دیجیتال تضمین نشده است، اگر به اهداف خود برسد، سرمایه‌گذاران اولیه ممکن است در دراز مدت پاداش خوبی دریافت کنند. برای اینکه هر ابتکار ارز دیجیتال به عنوان یک موفقیت بلندمدت در نظر گرفته شود، ابتدا باید به پذیرش گسترده برسد.
ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین به طور سنتی ارتباط قیمتی کمی با بازار سهام در ایالات متحده دارند، بنابراین داشتن برخی از آنها می تواند به تنوع بخشیدن به سبد سهام شما کمک کند. اگر معتقدید که استفاده از ارزهای دیجیتال در طول زمان محبوبیت بیشتری پیدا می کند، احتمالاً ایده خوبی است که روی ارزهای دیجیتال به عنوان بخشی از یک سبد متوازن سرمایه گذاری کنید. مطمئن شوید که برای هر ارز دیجیتالی که خریداری می کنید یک پایان نامه سرمایه گذاری دارید.
استخراج ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند؟
فرآیند جمع‌آوری ارزهای دیجیتال به عنوان پاداشی برای حل عملکردهای پیچیده و ثبت داده‌ها در یک بلاک چین، استخراج ارز دیجیتال نامیده می‌شود.
اما، چرا افراد ارز دیجیتال را استخراج می کنند؟ واضح ترین پاسخ این است که برخی افراد به دنبال منبع دوم درآمد هستند و برخی دیگر خواهان آزادی مالی بیشتر بدون دخالت دولت ها یا بانک ها هستند. به عنوان مثال، ماینرهای کریپتو مشروعیت تراکنش ها را در ازای بیت کوین به عنوان پاداشی برای تلاش های خود تأیید می کنند.
یک بلاک چین ارز دیجیتال بر پایه تراکنش ها ساخته می شود. بلاک چین مجموعه ای از بلوک های داده مرتبط است که شامل اطلاعات ضروری مانند هش های رمزنگاری می شود. بلوک هایی که یک زنجیره بلوکی را تشکیل می دهند مجموعه ای از تراکنش های داده ای هستند که به انتهای دفتر کل اضافه شده اند. این میزان شفافیت را اضافه می‌کند و به مشارکت‌کنندگان شبکه اجازه می‌دهد تراکنش‌های خود را که به زنجیره بلاک اضافه شده (زنجیره‌شده) ببینند.
مرحله بعدی در فرآیند استخراج کریپتو، جمع‌آوری فهرستی از تمام تراکنش‌ها است که متعاقباً در یک بلوک داده تایید نشده جدید گنجانده می‌شود. پس از تکمیل مراحل تأیید، از "خرج دو برابر" هر ارز دیجیتال جلوگیری می کند و با افزودن تراکنش آنها به بلاک چین، یک رکورد دائمی و عمومی نگه می دارد. رکورد تغییرناپذیر است، به این معنی که هرگز نمی توان آن را تغییر داد یا خراب کرد.
هنگامی که تراکنش های کافی در بلوک وجود دارد، اطلاعات بیشتری مانند داده های هدر و هش از بلوک قبلی در زنجیره و یک هش جدید برای بلوک فعلی اضافه می شود.
ماینرهای شبکه سپس هش را بررسی می کنند تا ببینند آیا بلوک تایید نشده معتبر است یا خیر. این زمان برای جشن گرفتن در میان ماینرهای رمزنگاری است زیرا اثبات کار بالاخره تکمیل شد. از دیدگاه کاربر، این اساساً به این معنی است که انتقال ارز رمزنگاری شده فرستنده به گیرنده تأیید شده است و به عنوان بخشی از بلوک به بلاک چین اضافه خواهد شد.
فرآیند استخراج رمزنگاری گام به گام
چگونه از ارز دیجیتال برای خرید استفاده کنیم؟
بسته به اینکه صاحب کدام یک از ارزهای دیجیتال هستید، می توانید چندین کار را با ارزهای دیجیتال انجام دهید. در ابتدایی‌ترین سطح، تعریف دارایی ارز دیجیتال این است که می‌توان از آن برای ارسال ارزش از فردی به فرد دیگر یا پرداخت هزینه کالاها و خدمات استفاده کرد.
هر دارایی دارای ارزشی است که اغلب به دلار آمریکا قیمت گذاری می شود، که منجر به استفاده دیگری می شود: تجارت و سرمایه گذاری. جدای از استیبل کوین ها - که به دنبال تثبیت بی ثباتی ارزهای دیجیتال با پیوند دادن یک دارایی به چیز دیگری مانند دلار آمریکا هستند - بیشتر ارزهای دیجیتال دائماً در قیمت نوسان هستند. بسته به جفت‌های معاملاتی موجود در پلتفرم انتخابی، می‌توانید بین ارزهای دیجیتال و ارزهای ملی (که ارزهای فیات نامیده می‌شوند) در صرافی‌ها معامله کنید.
اگر تاجر هستید، می‌توانید دارایی‌های دیجیتال را به‌عنوان پرداخت مستقیماً یا از طریق یک پردازشگر پرداخت یا خدماتی که راحت‌تر است و قابلیت‌هایی را اضافه می‌کند، بپذیرید. برخی از سرویس‌ها امکان تبدیل خودکار ارزهای دیجیتال پولی را به پول نقد در قسمت پشتی فراهم می‌کنند، در حالی که برخی از شرکت‌ها نیز کارت‌های نقدی شارژ رمزنگاری را ارائه می‌دهند که از هر کارت پلاستیکی دیگری برای پرداخت کالا یا خدمات قابل تشخیص نیستند.
علاوه بر این، می توانید ارزهای دیجیتال را استخراج کنید. ماینینگ از رایانه یا سخت‌افزار تعیین‌شده شما برای کمک به اجرای شبکه‌هایی که دارایی‌های کریپتو را پشتیبانی می‌کنند، استفاده می‌کند. اجرای یک تابع بر روی کامپیوتر یا سخت‌افزار به صورت خودکار و مداوم پس از راه‌اندازی، فرآیند استخراج را انجام می‌دهد و درآمد ایجاد می‌کند و به اعتبارسنجی تراکنش‌هایی که بر روی بلاک چین انجام می‌شوند، بسته به قدرت محاسباتی تعیین‌شده، کمک می‌کند.
مردم همچنین می توانند دارایی های کریپتو را در پلتفرم های مختلف قرض کنند و برای وام دادن دارایی ها سود کسب کنند. این بخش از فضای ارزهای دیجیتال همان چیزی است که به عنوان مالی غیرمتمرکز یا DeFi شناخته می شود. بر اساس DLT، پلتفرم‌های مختلف وام‌دهی و استقراض کریپتو را بدون نیاز به تسلیم کاربر به کنترل یک نهاد متمرکز تسهیل می‌کنند. DeFi همچنین شامل جنبه های دیگری مانند صرافی های غیرمتمرکز یا DEX است.
آینده ارزهای دیجیتال چیست؟
کریپتوکارنسی در دهه گذشته راه درازی را پیموده است و با سرعتی در حال پیشرفت است. ارزش را می توان به روش های مختلف از طریق دارایی ها و راه حل های مختلف ذخیره، انتقال و خرج کرد، در حالی که DeFi راهگشای راه های جدید استقراض و وام است.
برخی از شرکت های جریان اصلی نیز به خود فناوری بلاک چین با علاقه نگاه می کنند و کاربردهای مختلفی مانند زنجیره تامین را ارزیابی می کنند. آینده ارزهای دیجیتال و فناوری مرتبط با آن، با قضاوت بر اساس رشد و پذیرشی که از سال 2008 و زمانی که ناکاموتو چارچوب دارایی کوچکی به نام بیت کوین را منتشر کرد، مشاهده شد، روشن به نظر می رسد.
راهنمای مبتدیان برای ارز دیجیتال کریپتوکارنسی – که با نام کریپتو نیز شناخته می شود – یک ارز دیجیتالی است که برای کار به عنوان یک وسیله مبادله طراحی شده است. از رمزنگاری برای ایمن سازی و تأیید تراکنش ها و همچنین کنترل ایجاد واحدهای جدید یک ارز دیجیتال خاص استفاده می کند. بسیاری از ارزهای دیجیتال بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده اند، که یک دفتر کل توزیع شده است که توسط یک شبکه توزیع شده از رایانه ها اجرا می شود. ارزهای دیجیتال از ارزهای فیات مانند دلار ایالات متحده یا پوند انگلیس متمایز می شوند زیرا هیچ مرجع مرکزی آنها را صادر نمی کند و به طور بالقوه آنها را در برابر دخالت یا دستکاری دولت غیرقابل نفوذ می کند. این مقاله مفاهیم مختلف ارز دیجیتال را مورد بحث قرار می دهد تا به شما در درک نوآوری مالی جدید کمک کند.
رمزارز چگونه کار می کند؟
اکثر ارزهای دیجیتال بدون حمایت بانک مرکزی یا دولت کار می کنند. به جای تکیه بر تضمین های دولتی، فناوری غیرمتمرکز به نام بلاک چین زیربنای عملکرد ارزهای دیجیتال است.
ارزهای دیجیتال به عنوان پشته ای از اسکناس یا سکه وجود ندارند. در عوض، آنها فقط در اینترنت زندگی می کنند. آنها را توکن های مجازی در نظر بگیرید که ارزش آنها توسط نیروهای بازار ایجاد شده توسط کسانی که به دنبال خرید یا فروش آنها هستند تعیین می شود.
ارزهای دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ شکل می‌گیرند که مستلزم استفاده از قدرت پردازش کامپیوتری برای حل مسائل پیچیده ریاضی برای کسب سکه است. کاربران همچنین می‌توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کنند و سپس می‌توانند با استفاده از کیف پول‌های رمزگذاری‌شده ذخیره و خرج کنند.
شبکه متمرکز و غیر متمرکز
بلاک چین ها معمولاً از طریق الگوریتم های اجماع اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) عمل می کنند. PoW بر اساس ماینرهایی عمل می کند که اغلب ماشین های محاسباتی خاصی را برای این فرآیند تعیین می کنند.
از سوی دیگر، PoS روی staking اجرا می شود. در سیستم سهامداری، جوایز برای کمک به راه اندازی شبکه با نگهداری دارایی ها در کیف پول های تعیین شده خاص توزیع می شود. تعدادی از دارایی‌های PoS همچنین امکان مسترنودها را فراهم می‌کنند - یک فرآیند سهام‌بندی پیچیده‌تر که معمولاً به حداقل تعداد مشخصی از سکه نیاز دارد.
چه کسی از لحاظ تاریخی بر ارز دیجیتال تأثیر گذاشته است؟
تعدادی از ارقام به طور قابل توجهی بر صنعت ارزهای دیجیتال در طول زمان خود تأثیر گذاشته است. ساتوشی ناکاموتو این بخش را با ایجاد بیت کوین BTC آغاز کرد. ویتالیک بوترین که به دلیل ساخت اتریومETH شناخته می شود، به طور قابل توجهی بر جنبش ارزهای دیجیتال تأثیر گذاشته است. با اتریوم دنیای کاملی از توکن‌های اضافی ساخته شده روی شبکه آن به نام توکن‌های ERC-20 آمد.
جد مک‌کالب به گسترش شهرت بیت‌کوین در روزهای اولیه صنعت کمک کرد و در نتیجه شروع به کار کوه Gox، مکانی که اغلب میزبان معاملات بیت‌کوین بود – علی‌رغم عملکرد اصلی آن به عنوان مرکزی برای طرفداران بازی‌ای به نام Magic: The Gathering. با این حال، زمانی که پلتفرم در سال 2014 از هم پاشید، بدنام شد.
Changpeng Zhao به عنوان یکی از بنیانگذاران Binance که به یکی از بزرگترین صرافی های ارز دیجیتال تبدیل شده است، دسترسی به دارایی های رمزنگاری شده را افزایش داد. سام بنکمن-فرید، یکی از خالقان پلتفرم تجارت دارایی دیجیتال FTX، به عنوان یکی دیگر از افراد مهم در این صنعت عمل می کند که بر تجارت، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و دیگر جنبه های فضای کریپتو تاثیر می گذارد.
افراد متعدد دیگری نیز روی این صنعت اثر گذاشته اند، که کوین تلگراف برخی از آنها را در فهرست 100 نفر برتر خود در حوزه رمزنگاری و بلاک چین برای سال 2021 قرار داده است.
چرا ارزهای رمز پایه اینقدر بی ثبات هستند؟
به دلیل جدید بودن این صنعت، نوسانات زیادی در فضای ارزهای دیجیتال وجود دارد. سرمایه گذاران به دنبال آزمایش با پول خود هستند تا به سرعت ثروت تولید کنند و دریابند که قیمت ارزهای دیجیتال چگونه متفاوت است و آیا می تواند بر آنها تأثیر بگذارد.
تعداد افرادی که از سکه های رمزنگاری (یعنی ابزار مفید) استفاده می کنند و برای چه هدفی بر قیمت آنها تأثیر می گذارد. اگر افراد بیشتری از آنها برای خرید کالاها و خدمات استفاده کنند، به جای نگه داشتن آنها، قیمت افزایش می یابد.
ارزش کریپتوکارنسی نیز ناشی از کمبود است. این به مکانیسم محدود ارز دیجیتال اشاره دارد. پروتکل بیت کوین حداکثر مقدار بیت کوین قابل استخراج را 21 میلیون تعیین می کند. بنابراین، با ورود افراد بیشتری به فضای کریپتو، کمبود بیت کوین به ناچار افزایش می یابد و باعث افزایش قیمت آن می شود. برخی از سکه ها نیز از مکانیسم سوزاندن برای افزایش ارزش خود با از بین بردن بخشی از عرضه استفاده می کنند.
حساب‌هایی که مقادیر زیادی از یک ارز دیجیتال را در خود نگه می‌دارند ممکن است شروع به فروش کنند و باعث افت قیمت‌ها شوند. این حساب‌ها به‌عنوان نهنگ‌ها شناخته می‌شوند، زیرا موقعیت قابل توجهی دارند و در صورت موافقت گروهی از افراد برای فروش دارایی‌های کریپتو، می‌توانند بر بازار تأثیر بگذارند.
انواع ارزهای دیجیتال
انواع مختلف ارزهای دیجیتال را می توان به دو گروه زیر طبقه بندی کرد:
سکه ها برای استفاده به عنوان نوعی ارز طراحی شده اند و بر روی بلاک چین خود ایجاد می شوند. به عنوان مثال، اتر یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین اتریوم است.
« آلت کوین » به هر ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین که بیت کوین نیست اشاره دارد.
n اصطلاح «آلت کوین» به عنوان مخفف «جایگزین بیت کوین» ابداع شد و اکثریت قریب به اتفاق آلت کوین ها برای بهبود بیت کوین ایجاد شدند. Namecoin، Peercoin، لایت کوین (LTC)، اتریوم و USD Coin (USDC) نمونه هایی از آلت کوین ها هستند.
برخی از ارزهای دیجیتال، مانند بیت کوین، دارای تعداد محدودی سکه هستند که به ایجاد تقاضا و تقویت ارزش درک شده آنها کمک می کند. به عنوان مثال، حداکثر عرضه بیت کوین به 21 میلیون محدود شده است که توسط خالق(های) بیت کوین تعیین شده است.
توکن ها بر روی یک بلاک چین موجود ساخته می شوند اما دارایی های قابل برنامه ریزی در نظر گرفته می شوند که امکان تنظیم و اجرای قراردادهای هوشمند منحصر به فرد را فراهم می کنند. خارج از شبکه بلاک چین، از این قراردادها می توان برای ایجاد مالکیت دارایی ها استفاده کرد. توکن ها را می توان برای نشان دادن واحدهای ارزشی مانند پول، سکه، دارایی های دیجیتال و برق استفاده کرد و همچنین می تواند ارسال و دریافت شود.
استیبل کوین‌ها ارزش خود را به ارزها یا دارایی‌های فیات مختلف مانند طلا می‌بندند. استیبل کوین‌هایی که اغلب یک به یک با دلار آمریکا پیوند می‌خورند، راهی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند تا به دارایی‌هایی بفروشند که دارای ارزشی برابر با پول ملی است، اما هنوز می‌توان آن را به شکلی رمزنگاری شده در اکوسیستم معامله کرد و ذخیره کرد. .
توکن‌های غیرقابل تعویض یا NFT نوع دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که نشان می‌دهند این دارایی منحصربه‌فرد است و قابل جایگزینی نیست. به عنوان مثال، یک بیت کوین قابل تعویض است، به این معنی که شما می توانید یکی را با دیگری مبادله کنید و دقیقاً همان چیزی را دریافت کنید. با این حال، از سوی دیگر، یک کارت تجاری منحصر به فرد، قابل کپی نیست. اگر آن را با کارت دیگری عوض کنید، چیز کاملاً متفاوتی دریافت خواهید کرد.
قبل از تعامل با هر دارایی، ممکن است مهم باشد که نوع و عملکرد دارایی را بسته به اهداف خود بررسی کنید. همه دارایی های دیجیتال برای اهداف سرمایه گذاری ایجاد نشده اند.
آیا ارزهای دیجیتال قانونی هستند؟
مقررات در سراسر جهان با رشد صنعت کریپتو وارد عمل شده است. در طول سال ها، ایالات متحده به طور فزاینده ای نظارت خود را بر فضا افزایش داده است. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) پس از سال‌های 2017 و 2018، عرضه اولیه سکه یا ICOها را سرکوب کرد. کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) و سایر آژانس‌های ایالات متحده نیز در ظرفیت‌های مختلفی مشارکت داشته‌اند.
علاوه بر این، مقررات کریپتو در خارج از ایالات متحده در طول زمان، بر اساس دستورالعمل‌های نظارتی در حال تغییر، تغییر کرده است. به عنوان مثال، پنجمین دستورالعمل ضد پولشویی اتحادیه اروپا، مستلزم این است که خرید، فروش و سایر عملیات کریپتو باید با دستورالعمل‌های خاصی در مناطق خاصی مطابقت داشته باشد.
از آنجایی که کریپتو در مقایسه با سایرین صنعت نسبتاً جدیدی است، شفافیت قانونی هنوز از نظر الزامات برای همه مناطق فضا وجود ندارد. بخشی از این وضوح شامل طبقه بندی دارایی است. بیت کوین و اتر به عنوان کالا در نظر گرفته می شوند، اگرچه طبقه بندی برای بسیاری از دارایی های دیگر نامشخص است.
مزایا و معایب ارزهای دیجیتال
تراکنش ارز دیجیتال معمولاً یک فرآیند سریع و ساده است. به عنوان مثال، بیت کوین را می توان بین کیف پول های دیجیتال تنها با استفاده از یک گوشی هوشمند یا رایانه مبادله کرد. کلیدهای عمومی و خصوصی و طرح های تشویقی مختلف مانند اثبات کار و اثبات سهام برای محافظت از این نقل و انتقالات استفاده می شود. پرداخت با ارزهای رمزنگاری شده در بین شرکت های بزرگ و در صنایعی مانند مد و داروسازی محبوبیت بیشتری پیدا می کند.
هر تراکنش ارز دیجیتال در یک دفتر کل به نام بلاک چین ثبت می شود، که فناوری است که وجود آن را ممکن می کند. این به افراد اجازه می دهد تا تاریخچه ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین را دنبال کنند تا از خرج کردن سکه هایی که مالک آن نیستند، کپی کردن تراکنش ها یا لغو آنها جلوگیری کنند. از آنجایی که بلاک چین قصد دارد واسطه هایی مانند بانک ها و بازارهای اینترنتی را حذف کند، هیچ هزینه تراکنشی وجود ندارد.
با این حال، احتمالاً کیف پول مجازی خود را در جای خود قرار نمی دهید یا سکه های خود را از دست خواهید داد. همچنین سرقت هایی از وب سایت هایی که برای ذخیره ارزهای دیجیتال در اینترنت وجود دارند، صورت گرفته است. از آنجایی که ارزش ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین می تواند به شدت در نوسان باشد، برخی افراد در تبدیل پول «واقعی» به بیت کوین تردید دارند.
علاوه بر این، هیچ استانداردی برای محافظت از کسب و کار شما وجود ندارد زیرا مقاماتی مانند اداره مالیات ، بازار ارزهای دیجیتال را تنظیم نمی کنند. اگر شرکت‌ها یا مصرف‌کنندگان به ارز دیجیتال دیگری روی آورند یا به‌کلی استفاده از ارزهای دیجیتال را متوقف کنند، ممکن است ارزش خود را از دست داده و بی‌فایده شود.
صرافی‌های ارزهای دیجیتال در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیر هستند که ممکن است منجر به از دست رفتن سرمایه‌گذاری شما برای همیشه شود – کلاهبرداری همیشه با ارز دیجیتال امکان‌پذیر است. کلاهبرداران اغلب از پلتفرم های رسانه های اجتماعی مانند اینستاگرام، فیس بوک و توییتر برای فریب دادن مصرف کنندگان برای انجام این سرمایه گذاری ها استفاده می کنند.
رویدادهای مهم در فضای کریپتو
بلاک چین در ارزهای دیجیتال چیست؟
اگرچه بلاک چین به نظر می رسد پیچیده است، اما مفهوم اصلی آن بسیار ساده است. پایگاه داده یا بلاک چین نوعی دفتر کل دیجیتال است. برای درک مفهوم بلاک چین، ابتدا لازم است بدانیم پایگاه داده چیست. پایگاه داده مجموعه ای از داده های ذخیره شده در یک سیستم کامپیوتری در قالب الکترونیکی است.
فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) یک پایگاه داده غیرمتمرکز است که شرکت کنندگان مختلف شبکه آن را مدیریت می کنند. بلاک چین نوعی از DLT است که در آن تراکنش ها با استفاده از هش ثبت می شود که یک امضای رمزنگاری تغییرناپذیر است. این بدان معنی است که اگر یک بلوک در یک زنجیره اصلاح شود، بلافاصله مشخص می شود که زنجیره دستکاری شده است. از سوی دیگر، بلاک چین‌های خصوصی و متمرکز وجود دارند که در آن همه رایانه‌های تشکیل‌دهنده شبکه متعلق به یک شرکت واحد هستند و اداره می‌شوند.
رمز ارزهای محبوب مانند بیت کوین و اتریوم بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده اند. بلاک چین هایی مانند بیت کوین و اتریوم با اضافه شدن بلاک های جدید به زنجیره، به طور چشمگیری امنیت دفتر کل را افزایش می دهند.
آیا بلاک چین و ارزهای دیجیتال یکسان هستند؟
پلتفرم های غیرمتمرکز که نیاز به سکه دارند را می توان از طریق بلاک چین فعال کرد. بلاک چین یک فناوری دفتر کل توزیع شده است که به شبکه اجازه می دهد اجماع را حفظ کند. شبکه می تواند معاملات را ردیابی کند و ارزش و اطلاعات را به دلیل اجماع توزیع شده انتقال دهد.
فناوری بلاک چین را می‌توان به‌عنوان شکلی از نسل بعدی نرم‌افزار بهینه‌سازی فرآیند کسب‌وکار از دیدگاه کسب‌وکار در نظر گرفت. فناوری مشارکتی، مانند بلاک چین، نوید بهبود رویه های تجاری بین شرکت ها را می دهد و "هزینه اعتماد" را به طور چشمگیری کاهش می دهد. در نتیجه، ممکن است به ازای هر دلار سرمایه گذاری شده، بازدهی بسیار بهتری نسبت به اکثر سرمایه گذاری های داخلی سنتی داشته باشد.
رمزارزها توکن هایی هستند که برای انتقال ارزش و پرداخت هزینه تراکنش ها در شبکه های بلاک چین و ارائه مشوق های شبکه استفاده می شوند. علاوه بر این، ممکن است آنها را به عنوان یک ابزار بلاک چین در نظر بگیرید که می تواند به عنوان یک منبع یا خدمات یا حتی برای دیجیتالی کردن مالکیت دارایی مورد استفاده قرار گیرد.
چگونه ارز دیجیتال خریداری می کنید؟
با توجه به سرعت پذیرش کریپتو، راه‌های مختلفی برای خرید ارز دیجیتال وجود دارد. صرافی‌های بومی رمزارز دارایی‌های دیجیتالی مختلفی را برای خرید و فروش ارائه می‌دهند. در دنیای اصلی، پی پال به عنوان یک پلتفرم نمونه عمل می کند که شرکت کنندگان می توانند دارایی های دیجیتال خاصی را خریداری و بفروشند. دستگاه های خودپرداز رمزنگاری مانند دستگاه های خودپرداز بیت کوین نیز در نقاط مختلف جهان وجود دارند.
تا آنجا که پرداخت برای دارایی ها پیش می رود، پلتفرم ها بسته به پلتفرم، خریدهای رمزنگاری را از طریق نقل و انتقالات بانکی، انتقال ارز دیجیتال یا کارت های اعتباری ارائه می دهند. خرید کریپتو با پول نقد به صورت شخص به شخص نیز امکان پذیر است. با این حال، در دسترس بودن برای خرید و فروش کریپتو در هر پلتفرم معینی، می تواند از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت باشد. صرافی ارز دیجیتال موربیت این امکان را برای شما فراهم آورده است.
آیا ارز دیجیتال مشمول مالیات است؟
اگرچه ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین ارزهای مجازی هستند، اما به عنوان دارایی برای اهداف مالیات بر عایدی سرمایه تلقی می شوند و سرمایه گذاران معمولی که بیت کوین را به عنوان سرمایه گذاری خریداری می کنند، زمانی که آن را با ارز، محصولات یا خدمات سنتی مبادله می کنند، سود یا زیان سرمایه ای را تجربه خواهند کرد. البته این مورد در هر کشور متفاوت است.
مالیات هایی که می توان برای ارزهای دیجیتال اعمال کرد عبارتند از:
مالیات شرکت: سود یا زیان ناشی از حرکت مبادلات ارزی از جمله ارزهای مجازی مشمول مالیات است. سود و زیان شرکتی که در معاملات ارزهای دیجیتال شرکت می کند در دفاتر شناسایی می شود و طبق مقررات استاندارد مالیات شرکت مشمول مالیات می شود.
مالیات بر درآمد: سود و زیان ناشی از تراکنش‌های ارز دیجیتال باید در حساب‌های یک کسب‌وکار غیرشرکتی نشان داده شود و طبق قوانین مالیات بر درآمد متعارف مشمول مالیات/مجاز است.
سود قابل شارژ: سود و زیان بیت کوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده (که در سود معاملاتی نیستند) مشمول مالیات بر عایدی سرمایه در صورتی که به یک فرد تعلق می گیرد یا مالیات شرکتی بر سود قابل شارژ در صورتی که به یک شرکت تعلق می گیرد، مشمول یا مجاز است.
آیا ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری خوبی هستند؟
اگر می‌خواهید در معرض مستقیم تقاضا برای ارز دیجیتال قرار بگیرید، ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری خوبی است، در حالی که یک جایگزین امن‌تر اما بالقوه کم‌تر، خرید سهام شرکت‌هایی است که در معرض ارزهای دیجیتال قرار دارند.
در حالی که موفقیت هر ابتکار ارز دیجیتال تضمین نشده است، اگر به اهداف خود برسد، سرمایه‌گذاران اولیه ممکن است در دراز مدت پاداش خوبی دریافت کنند. برای اینکه هر ابتکار ارز دیجیتال به عنوان یک موفقیت بلندمدت در نظر گرفته شود، ابتدا باید به پذیرش گسترده برسد.
ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین به طور سنتی ارتباط قیمتی کمی با بازار سهام در ایالات متحده دارند، بنابراین داشتن برخی از آنها می تواند به تنوع بخشیدن به سبد سهام شما کمک کند. اگر معتقدید که استفاده از ارزهای دیجیتال در طول زمان محبوبیت بیشتری پیدا می کند، احتمالاً ایده خوبی است که روی ارزهای دیجیتال به عنوان بخشی از یک سبد متوازن سرمایه گذاری کنید. مطمئن شوید که برای هر ارز دیجیتالی که خریداری می کنید یک پایان نامه سرمایه گذاری دارید.
استخراج ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می کند؟
فرآیند جمع‌آوری ارزهای دیجیتال به عنوان پاداشی برای حل عملکردهای پیچیده و ثبت داده‌ها در یک بلاک چین، استخراج ارز دیجیتال نامیده می‌شود.
اما، چرا افراد ارز دیجیتال را استخراج می کنند؟ واضح ترین پاسخ این است که برخی افراد به دنبال منبع دوم درآمد هستند و برخی دیگر خواهان آزادی مالی بیشتر بدون دخالت دولت ها یا بانک ها هستند. به عنوان مثال، ماینرهای کریپتو مشروعیت تراکنش ها را در ازای بیت کوین به عنوان پاداشی برای تلاش های خود تأیید می کنند.
یک بلاک چین ارز دیجیتال بر پایه تراکنش ها ساخته می شود. بلاک چین مجموعه ای از بلوک های داده مرتبط است که شامل اطلاعات ضروری مانند هش های رمزنگاری می شود. بلوک هایی که یک زنجیره بلوکی را تشکیل می دهند مجموعه ای از تراکنش های داده ای هستند که به انتهای دفتر کل اضافه شده اند. این میزان شفافیت را اضافه می‌کند و به مشارکت‌کنندگان شبکه اجازه می‌دهد تراکنش‌های خود را که به زنجیره بلاک اضافه شده (زنجیره‌شده) ببینند.
مرحله بعدی در فرآیند استخراج کریپتو، جمع‌آوری فهرستی از تمام تراکنش‌ها است که متعاقباً در یک بلوک داده تایید نشده جدید گنجانده می‌شود. پس از تکمیل مراحل تأیید، از "خرج دو برابر" هر ارز دیجیتال جلوگیری می کند و با افزودن تراکنش آنها به بلاک چین، یک رکورد دائمی و عمومی نگه می دارد. رکورد تغییرناپذیر است، به این معنی که هرگز نمی توان آن را تغییر داد یا خراب کرد.
هنگامی که تراکنش های کافی در بلوک وجود دارد، اطلاعات بیشتری مانند داده های هدر و هش از بلوک قبلی در زنجیره و یک هش جدید برای بلوک فعلی اضافه می شود.
ماینرهای شبکه سپس هش را بررسی می کنند تا ببینند آیا بلوک تایید نشده معتبر است یا خیر. این زمان برای جشن گرفتن در میان ماینرهای رمزنگاری است زیرا اثبات کار بالاخره تکمیل شد. از دیدگاه کاربر، این اساساً به این معنی است که انتقال ارز رمزنگاری شده فرستنده به گیرنده تأیید شده است و به عنوان بخشی از بلوک به بلاک چین اضافه خواهد شد.
فرآیند استخراج رمزنگاری گام به گام
چگونه از ارز دیجیتال برای خرید استفاده کنیم؟
بسته به اینکه صاحب کدام یک از ارزهای دیجیتال هستید، می توانید چندین کار را با ارزهای دیجیتال انجام دهید. در ابتدایی‌ترین سطح، تعریف دارایی ارز دیجیتال این است که می‌توان از آن برای ارسال ارزش از فردی به فرد دیگر یا پرداخت هزینه کالاها و خدمات استفاده کرد.
هر دارایی دارای ارزشی است که اغلب به دلار آمریکا قیمت گذاری می شود، که منجر به استفاده دیگری می شود: تجارت و سرمایه گذاری. جدای از استیبل کوین ها - که به دنبال تثبیت بی ثباتی ارزهای دیجیتال با پیوند دادن یک دارایی به چیز دیگری مانند دلار آمریکا هستند - بیشتر ارزهای دیجیتال دائماً در قیمت نوسان هستند. بسته به جفت‌های معاملاتی موجود در پلتفرم انتخابی، می‌توانید بین ارزهای دیجیتال و ارزهای ملی (که ارزهای فیات نامیده می‌شوند) در صرافی‌ها معامله کنید.
اگر تاجر هستید، می‌توانید دارایی‌های دیجیتال را به‌عنوان پرداخت مستقیماً یا از طریق یک پردازشگر پرداخت یا خدماتی که راحت‌تر است و قابلیت‌هایی را اضافه می‌کند، بپذیرید. برخی از سرویس‌ها امکان تبدیل خودکار ارزهای دیجیتال پولی را به پول نقد در قسمت پشتی فراهم می‌کنند، در حالی که برخی از شرکت‌ها نیز کارت‌های نقدی شارژ رمزنگاری را ارائه می‌دهند که از هر کارت پلاستیکی دیگری برای پرداخت کالا یا خدمات قابل تشخیص نیستند.
علاوه بر این، می توانید ارزهای دیجیتال را استخراج کنید. ماینینگ از رایانه یا سخت‌افزار تعیین‌شده شما برای کمک به اجرای شبکه‌هایی که دارایی‌های کریپتو را پشتیبانی می‌کنند، استفاده می‌کند. اجرای یک تابع بر روی کامپیوتر یا سخت‌افزار به صورت خودکار و مداوم پس از راه‌اندازی، فرآیند استخراج را انجام می‌دهد و درآمد ایجاد می‌کند و به اعتبارسنجی تراکنش‌هایی که بر روی بلاک چین انجام می‌شوند، بسته به قدرت محاسباتی تعیین‌شده، کمک می‌کند.
مردم همچنین می توانند دارایی های کریپتو را در پلتفرم های مختلف قرض کنند و برای وام دادن دارایی ها سود کسب کنند. این بخش از فضای ارزهای دیجیتال همان چیزی است که به عنوان مالی غیرمتمرکز یا DeFi شناخته می شود. بر اساس DLT، پلتفرم‌های مختلف وام‌دهی و استقراض کریپتو را بدون نیاز به تسلیم کاربر به کنترل یک نهاد متمرکز تسهیل می‌کنند. DeFi همچنین شامل جنبه های دیگری مانند صرافی های غیرمتمرکز یا DEX است.
آینده ارزهای دیجیتال چیست؟
کریپتوکارنسی در دهه گذشته راه درازی را پیموده است و با سرعتی در حال پیشرفت است. ارزش را می توان به روش های مختلف از طریق دارایی ها و راه حل های مختلف ذخیره، انتقال و خرج کرد، در حالی که DeFi راهگشای راه های جدید استقراض و وام است.
برخی از شرکت های جریان اصلی نیز به خود فناوری بلاک چین با علاقه نگاه می کنند و کاربردهای مختلفی مانند زنجیره تامین را ارزیابی می کنند. آینده ارزهای دیجیتال و فناوری مرتبط با آن، با قضاوت بر اساس رشد و پذیرشی که از سال 2008 و زمانی که ناکاموتو چارچوب دارایی کوچکی به نام بیت کوین را منتشر کرد، مشاهده شد، روشن به نظر می رسد.
نکات مهم هنگام اجاره خانه برای اینکه سرتان کلاه نرود